Чаго шкадаваць тых, хто памёр ў немаўляцтве, -
Яны не спазналі падману, нянавісьці, здрады...
Мне не шкада й тых, хто ва ўзросьце трошкі за дваццаць
Зьгінуў, сэрца імкнучы пад кулі, на барыкадах...

Хто б ты ня быў, ўсім аднолькава наканавана.
Князь ці жабрак, генерал або просты салдат -
Кожнага шлях палягае праз гэтую браму,
З-за якой ўжо ніколі нікому ня будзе вяртаньня назад...

Як я сканаю, мой прах закапайце у лесе
Ля крыніцы жывой, што струменьчыкам б'е з-пад зямлі.
Хай навокал увесну бялютка квітнеюць пралескі,
Хай рупліва зьбіраюць нектар з тых пралесак чмялі...