Przy aborda?u, kiedy ogie?
Wype?nia sob? ca?? przestrze?,
Do masztu za pomoc? gwo?dzi
Za?oga flag? przybi? ?pieszy.
Nawet si? stal podda?a dawno,
I my umrzemy te? niechybnie
Pod flag?, kt?ra wraz ze statkiem
Powoli w falach morskich zniknie.
Biel jest we krwi ojczyzny naszej,
Nadchodzi pora sn?w ?miertelnych,
Niezwyci??ony na dno idzie
Wolno?ci naszej statek dzielny.
A nas wysoko w jasne niebo
O bladym ?wicie kat uniesie
Jako wolno?ci flag?, kt?rej
Zdejmowa? nikt ju? nigdy nie ?mie.
Postscriptum:(пачатковая версія)
Павешаным 1863 года
Калі ідуць на абардаж,
І поўніць полымя прасцяг
Да верху мачты - экіпаж
Цвікамі прыбівае сцяг.
Даўно здалася - нават сталь, -
І толькі зараз - мы памром
Пад сцягам, што ў прадонні хваль
Знікае разам з караблём.
Ў крыві краіны нашай бель,
Прыходзіць час смяротных сноў,
І нашай волі карабель, -
Няскораны, - ідзе на дно.
І сёння ў вечны наш працяг,
У неба на світанні дня
Уздымуць нас, як волі сцяг,
Якому й богу нельга зняць.
|
Библиотека // Объявления
