Зайграе капелью дожд па вакне,
Раскаціста гром дасць у басы,
Як залпам арудзій на нейкай вайне,
Варвецца ў мае забытыя сны.

Маланка бліскуча разрэжа прастор,
Вецер завые сумны напеў,
Хаваючы хмарамі святло яркіх зор,
Зрываючы лісце з прачнуўшыхся дрэў.

Прачнуся і я ад вогненных стрэл,
Неба злуе.., на горад і ён -
Ціха маўчыць. Я не спаў і глядзеў,
Як горад здаваўся навальніцы ў палон.